Een in een laboratorium gekweekte diamant, ook wel bekend als een synthetische diamant, is een diamant die in een gecontroleerde omgeving wordt geproduceerd, in plaats van uit de aarde te worden gedolven. In een laboratorium gekweekte diamanten zijn chemisch en fysiek identiek aan natuurlijke diamanten, en ze hebben dezelfde schittering, vuur en duurzaamheid.

Hoe worden in een laboratorium gekweekte diamanten gemaakt?

Er zijn twee hoofdmethoden voor het kweken van in een laboratorium gekweekte diamanten: hogedruk-hogetemperatuursynthese (HPHT) en chemische dampdepositie (CVD).

• HPHT-synthese: Deze methode bootst de omstandigheden na waaronder diamanten op natuurlijke wijze ontstaan, waarbij een koolstofbron wordt blootgesteld aan hoge druk en temperatuur. De koolstofbron kan een diamantzaad of een koolstofrijk materiaal zijn, zoals grafiet.
• CVD: Deze methode omvat het afzetten van lagen koolstofatomen op een diamantzaad met behulp van een plasma of chemische damp. De koolstofatomen worden aangevoerd door een gas dat wordt afgebroken tot de bestanddelen.

Er zijn verschillende potentiële voordelen verbonden aan het kiezen van in een laboratorium gekweekte diamanten boven gedolven diamanten:

• Betaalbaarheid: Lab-grown diamanten zijn doorgaans veel betaalbaarder dan gedolven diamanten. Dit komt doordat de kosten van het delven en verwerken van diamanten hoog zijn en de voorraad gedolven diamanten beperkt is.
• Ethisch en duurzaam: De winning van diamanten kan een negatieve impact hebben op het milieu en de gemeenschappen waar het plaatsvindt. Lab-grown diamanten worden geproduceerd zonder deze negatieve impact.
• Transparantie: De herkomst van in het laboratorium gekweekte diamanten is vaak veel duidelijker dan die van gedolven diamanten. Dit komt doordat in het laboratorium gekweekte diamanten in gecontroleerde omgevingen worden geproduceerd en hun productie goed gedocumenteerd is.